ดอกนาร์ซิสซัส (Narcissus) เป็นดอกไม้พันธุ์รูปลักษณ์ขนาดเล็กแต่งดงามด้วยสีขาวบริสุทธิ์ผุดผ่อง นาร์ซิสซัสถูกยกให้เป็นดอกไม้ประจำเดือนธันวาคมเนื่องจากเป็นช่วงเวลาเหมาะเจาะแก่การฟูมฟักออกดอก อย่างไรก็ตามนาร์ซิสซัสนั้นมีหลายพันธุ์มาก ที่รู้จักกันมากที่สุดคือแดฟโฟดิลส์ (Daffodils) และจอนควิลส์ (Jonquils) ซึ่งเป็นดอกไม้ประจำเดือนมีนาคม สำหรับพันธุ์ประจำเดือนธันวาคมนั้นคือเปเปอร์ไวท์ (Paperwhite) ที่มีกลิ่นหอมรัญจวน (อาจไม่ถูกใจใครบางคนเท่าไรนัก)
สำหรับคนที่ศึกษาตำนานกรีกโบราณ อาจคุ้นเคยกับเรื่องนาร์ซิสซัสผู้หลงตัวเอง โดยตำนานเล่าว่าเทพหนุ่มนามว่านาร์ซิสซัสแห่งเมืองโบเอโอเทีย บุตรแห่งเซฟฟิสซัสและนางพรายลิริออเป้ แม่ของเขาเคยถูกพยากรณ์ว่าบุตรชายของเธอจะมีชีวิตที่ยืนยาวก็ต่อเมื่อ ‘เขาจะไม่รับรู้เกี่ยวกับตัวเองเลย’ จนกระทั่งเข้าวัยหนุ่ม นาร์ซิสซัสกลายเป็นหนุ่มนักรักที่ทำเอาสาวๆ (รวมถึงหนุ่มๆ) ต้องอกหักกันระนาว ระหว่างทางเขาพบเงาตัวเองอยู่บนสระน้ำ เขากลับพบว่าคนที่ทำให้เขาตกหลุมรักจริงๆ จังนั้นคือตัวเอง ด้วยความหลงแบบโงหัวไม่ขึ้นทำให้เขาสิ้นชีวิตไปเพราะด้วยหิวโหย จากนั้นเวลาผ่านไปร่างของเขาก็เบ่งบานกลายเป็นดอกไม้ที่ถูกตั้งชื่อตามเขาในเวลาต่อมา
ดังนั้นคำว่า ‘นาร์ซิสซัส’ มีแต่ลบกับลบ ทั้งในความหมายในภาษาอังกฤษที่ถูกนำมาใช้ในการนิยามพวกที่หลงตัวเองไม่ต่างจากเทพบุตรนาร์ซิสซัส และนัยยะที่พ่วงตามมาจากเทพปกรณัมที่จบลงด้วยโศกยาฏกรรม ซึ่งอันที่จริงแล้ว ดอกนาร์ซิสซัสยังให้ความหมายที่ดีได้เหมือนกัน โดยมีความหมายสื่อถึงความหวังและแรงอุทิศ เพราะฉะนั้น การที่คุณซื้อดอกเปเปอร์ไวท์หรือนาร์ซิสซัส ไม่ได้หมายความว่าคุณกำลังด่าฝ่ายตรงข้ามว่าเป็นพวกหลงตัวเอง แต่เป็นการบอกว่าคุณรักตัวเขาในแบบที่ตัวเขาเป็น และหวังว่าเขาคนนั้นจะยังคงเป็นตัวของตัวเองตลอดไป ไม่เปลี่ยนแปลง (โรแมนติกเชียว)
