ตุ๊กตาหินหรือ “ตัวอับเฉา” หรือ “เครื่องอับเฉา” (Chinese Ship Ballast) กำลังโดนทำร้าย!?
ตุ๊กตาหินที่ตั้งเรียงรายอยู่รอบพระอุโบสถตามวัดวาแถวพระนคร เช่น วัดพระแก้ว วัดโพธิ์ วัดอรุณฯ วัดบวรฯ วัดสุทัศน์ ฯลฯ ติดสอยเรือสำเภามาจากประเทศจีน ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 3 ในฐานะเฉาใช้ถ่วงเรือสำเภาหลังกลับจากการค้าขาย ก่อนจะกลายมาเป็นตุ๊กตาประดับพระอารามหลวงในภายหลัง
ตัวอับเฉาเหล่านี้มาอยู่เมืองไทยตั้งแต่ยังใช้ชื่อสยาม นับถึงวันนี้ก็เกือบสองร้อยปี แต่อยู่ดีๆ มาวันนี้คุณปู่ตุ๊กตาหินกำลังถูกทำร้ายด้วยความไม่รู้ของสายมูบางคน
หลักฐานการทำร้ายปรากฏให้เห็นที่ตุ๊กตาหินตัวใหญ่สองตัวที่ยืนอยู่หน้าวิหารวัดสุทัศน์เทพวราราม โดยมีคนเอาเหรียญ...ทั้งเหรียญบาท ห้าบาท บ้างก็สิบบาท มาสอดไว้ที่ช่องว่างของรอยต่อระหว่างท่อนบนและล่างของตัวตุ๊กตา
คนทำอาจไม่รู้ และทำไปด้วยความเชื่อเรื่องโชคลางบางอย่าง ซึ่งไม่รู้ว่ามีนัยยะหรือความหมายว่าอย่างไร (ใครรู้วานบอกที) และก็เชื่อว่าคนที่ทำก็คงไม่มีเจตนาทำร้ายคุณปู่ตุ๊กตาหินแต่อย่างใด
ทุกวันนี้ภาวะเศรษฐกิจดูน่าเป็นห่วง การเมืองก็ไม่แน่นอน คนเล็กคนน้อยและชาวบ้านคนค้าคนขายลำบากยากเข็ญ คนจำนวนไม่น้อยที่หวั่นไหวกับอนาคตที่ดูสิ้นหวัง จึงหันไปพึ่งพาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หวังทำบุญสะเดาะเคราะห์ ให้ที่ร้ายบรรเทาเบาคลาย ให้ที่ดีนั้นดีขึ้นไม่เสียหาย
เข้าใจว่าคนเข้าวัดทำบุญ ถ้าไม่ทำบุญเป็นปกติ ส่วนใหญ่มาก็เพราะมีทุกข์ จึงหันหน้าเข้าวัด ทำบุญเป็นเรื่องดี คิดจะสะเดาะเคราะห์ก็ได้ ถ้าช่วยให้ใจผ่อนคลาย
วิธีทำบุญจะบริจาคก็ได้ มีตู้บริจาคตามวัตถุประสงค์วางไว้เรียงราย ไม่ว่าบำรุงศาสนา ชำระหนี้สงฆ์ บริจาคให้ผู้ยากไร้ หรือจะไหว้พระ นั่งสมาธิ สมาทานศีลก็นับว่าเป็นบุญ
แต่การนำเหรียญไปยัดใส่ร่องหินบนตัวตุ๊กตาอับเฉา อาจเข้าข่าย “ทำคุณบูชาโทษ” เพราะเข้าใจว่าสิ่งที่ทำเป็นบุญ แต่แท้จริงคือการทำลายของสงฆ์และสมบัติสาธารณะ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตุ๊กตาหินอับเฉาชวนให้นึกถึงพุทธภาษิตที่ว่า
“การบำเพ็ญประโยชน์ โดยไม่ฉลาดในประโยชน์ จะนำความสุขมาให้ไม่ได้เลย ผู้มีปัญญาทรามย่อมพร่าประโยชน์ ดุจลิงเฝ้าสวนฉะนั้น”
— พุทธภาษิต
ที่ว่าเหมือนลิงเฝ้าสวนเป็นอย่างไร มีผู้เขียนใช้นามปากกาว่า อิ่มธรรม อธิบายในบทความ ทำคุณบูชาโทษ ในเว็บไซต์กัลยาณมิตรไว้ว่า
“...เหมือนลิงโง่เฝ้าสวนที่ช่วยรดน้ำต้นไม้ มันดึงต้นไม้ดูรากเพื่อรดน้ำ ต้นไหนรากยาวก็รดมาก ต้นไหนรากสั้นก็รดน้อย ต้นไม้เหล่านั้นก็ถึงแก่ความตายหมด
“ลิงคิดว่าตนเองขยัน คิดว่าตนเองทำถูกต้องตามทฤษฎีตน ความขยันที่ไม่ถูกวัตถุประสงค์ ไม่พิจารณาให้ดี ความคิดหรือทฤษฎีที่ผิด ไม่ประกอบด้วยปัญญา ย่อมไม่ก่อเกิดประโยชน์ ไม่ก่อเกิดความสุข
“ดังนั้นพึงพิจารณาสิ่งเหล่านี้ให้ดีก่อนกระทำสิ่งใด...”
