โกลด์สมิธ เคยจดบันทึกลิขสิทธิ์ภาพถ่ายนี้ไว้ใช้เฉพาะกับนิตยสาร Vanity Fair เมื่อปี 1984 ตอนที่นิตยสารว่าจ้างศิลปิน แอนดี วอร์ฮอล ทำผลงานให้บนซิลค์สกรีนอิงจากภาพถ่ายของโกล์ดสมิธเพื่อใช้ประกอบบทความ ซึ่งนับว่าเป็นการใช้ครั้งเดียว จากข้อมูลของศาลสูงสุดอธิบายว่า ทางนิตยสารเครดิตชื่อโกล์ดสมิธให้ และจ่ายเธอเป็นเงินจำนวน 400 ดอลลาร์สหรัฐต่อการใช้หนึ่งครั้งสำหรับการใช้ภาพต้นฉบับ
“ผลงานต้นฉบับของโกล์ดสมิธ--เหมือนกับผลงานช่างภาพคนอื่นๆ--มักจะมีลิขสิทธิ์ปกป้องอยู๋เสมอ แม้แต่ต่อศิลปินคนดัง การปกป้องนี้รวมถึงสิทธิ์ในการแปลงต้นฉบับให้เป็นรูปแบบอื่นด้วย การใช้ผลงานติดลิขสิทธิ์อาจจะยุติธรรมถ้าการใช้มีจุดประสงค์และรูปแบบที่โดดเด่นต่างจากต้นฉบับ แต่ในกรณีภาพถ่ายต้นฉบับของโกล์ดสมิธ และการใช้ภาพขององค์กร AWF ที่ใช้ในนิตยสารฉบับพิเศษเกี่ยวกับ Prince มีจุดประสงค์ในการนำเสนอคล้ายกัน แถมยังใช้ในเชิงพาณิชย์อีกด้วย”
จากเสียงการตัดสิน 7 ต่อ 2 โดยผู้พิพากษาโซโตมายอร์ (Sotomayor) ศาลสูงสุดแห่งสหรัฐ ตัดสินว่าการใช้ภาพถ่าย Prince ของโกลด์สมิธนั้นไม่ได้มีความโดดเด่นหรือแตกต่างพอที่จะเข้าข่าย ‘การใช้ลิขสิทธิ์ของผู้อื่นโดยชอบ’ หรือแฟร์ยูส (Fair Use) ถึงตัวผลงานของวอร์ฮอลจะมีการเปลี่ยนแปลงพร้อมกับลง ข้อความไปก็ตาม แต่เมื่อมีบริบทอย่างการใช้งานเชิงพาณิชย์ จึงทำให้ Andy Warhol Foundation หรือ AWF แพ้คดีให้กับโกล์ดสมิธ
