ถ้าปีนี้ Oppenheimer เป็นหนังที่เตรียมเดินทางสู่การเข้าชิงรางวัลในเวทีออสการ์ KILLERS OF THE FLOWER MOON คงจะเป็นคู่แข่งที่สูสีในเวทีการชิงรางวัลแบบหมัดต่อหมัด
ซึ่งเป็นผลงานล่าสุดจากผู้กำกับระดับตำนานอย่าง มาร์ติน สกอร์เซซี ครั้งนี้เขาได้นำเรื่องราวจากนิยายอย่าง Killers of the Flower Moon: The Osage Murders and the Birth of the FBI ที่เล่าเกี่ยวกับเหตุการณ์ในยุคปี 1920 ที่เกิดเหตุการณ์ฆาตกรรมชาวโอเซจ โดยเบื้องหลังเกิดความโลภของกลุ่มคนที่ต้องการครอบครองพื้นที่ และเป็นคดีที่ทำให้เกิดหน่วยงานสืบสวนชื่อดังอย่าง FBI
KILLERS OF THE FLOWER MOON ถือว่าเป็นงานที่ไม่ได้เหมาะสมสำหรับทุกคนเพราะหนังค่อนข้างใช้เวลาให้เราซึมซับกับทุกองค์ประกอบในเนื้อหาแบบค่อยเป็น ค่อยไป ตามตัวละครไปเรื่อยๆ และจากการที่ลองไปดูข้อมูลมาเมื่อเทียบกับนิยายแล้วจะดำเนินเรื่องแตกต่างกันไปคนละแบบ เพราะในฝั่งของนิยายจะเน้นไปในทิศทางงานสืบสวนแฟ้มคดีระทึกในการตามหาฆาตกรและมูลเหตุต่างๆ
แต่ในฝั่งของหนังจะเน้นเนื้อหาไปในทิศทางที่นำเสนอในรูปแบบโศกนาฏกรรมความโหดร้ายที่เกิดจากความโลภที่โชว์ด้านมืดของมนุษย์แบบหนักหน่วง ด้วยความที่จังหวะของหนังนั้นไม่ได้มีช่วงให้เราลุ้นระทึกแบบตามฉบับนิยาย แต่สิ่งที่หนังทำออกมาได้ดีไร้ที่ติคือการสร้างอารมณ์ร่วมความไม่น่าไว้วางใจตลอดเวลา แม้เราจะเริ่มจากการที่รู้อยู่แล้วว่าใครคือคนบงการและผู้สมรู้ร่วมคิดในการก่อเหตุ
นิยามของ KILLERS OF THE FLOWER MOON นี้อาจเป็นงานสไตล์ “คาวบอย” ของผู้กำกับมาร์ติน
เพราะเขาได้กล่าวว่า “ผมต้องการจะสร้างภาพยนตร์คาวบอยมาตลอด แต่ก็ยังไม่เคยได้ทำเลยครับ” สกอร์เซซีบอก “ผมชอบหนังคาวบอยมากมายหลายเรื่องที่เคยดูตอนยังเด็ก และยังคงชอบหนังพวกนั้นอยู่ในทุกวันนี้ ซึ่งรวมถึงหนังของ รอย โรเจอร์ส ที่โดยหลักๆ แล้วก็ถูกสร้างมาเพื่อเด็กๆ และหนังที่มีความซับซ้อนมากกว่านั้นที่ฉายในช่วงปลายยุค 40s และ 50s ผมชอบภาพยนตร์ที่สร้างตามแบบขนบของภาพยนตร์คาวบอย ตามเรื่องเล่าของวัฒนธรรมนั้น มากกว่าภาพยนตร์คาวบอยในเชิงจิตวิทยา แต่ประโยชน์ของการได้รู้ประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ไม่ใช่เพื่อทำให้เป็นอมตะหรือทำซ้ำ แต่เพื่อเป็นแรงบันดาลใจและพัฒนาไป ภาพยนตร์เหล่านั้นหล่อเลี้ยงผมในฐานะคนทำหนัง และยังสร้างแรงบันดาลใจให้ผมดำดิ่งลึกลงไปในประวัติศาสตร์จริงๆ ให้มากขึ้นครับ”
และพอได้ดูหนังจริงๆ เรื่องนี้ก็ให้อารมณ์หนังแนวคาวบอย อยู่ไม่ใช่น้อย แต่! ไม่ใช่คาวบอยขี่ม้า ยิงปืนกันกลางทุ่งหรือดวลปืนกันกลางเมือง แต่มาร์ตินนำเสนอความเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อนที่มีกฎหมายแต่ก็ไร้ความคุ้มครอง ไร้ความปลอดภัย ความน่ากลัวที่แฝงอยู่ในความเจริญ
อีกส่วนที่รู้สึกชอบเป็นการส่วนตัวคือการที่เราได้เห็นบทบาทของอินเดียนแดงที่เหมือนกลายเป็นพระเจ้าในเมืองแห่งนี้เป็นคนร่ำรวย มีฐานะ มีหน้าตาในสังคม แบบที่คนขาวยังต้องยอมศิโรราบหมอบกราบเพื่อนให้ได้สิ่งที่ต้องการ เพราะปกติเราจะเคยแต่เห็นแต่หนังที่คนอินเดียนแดงเป็นผู้ถูกไล่ล่า แต่กับเรื่องนี้เป็นมิติใหม่ที่เราได้เห็นอะไรที่ต่างจากนิยามความเข้าใจเกี่ยวกับอินเดียนแดงที่คนดูเคยรู้จัก
ส่วนของซีนการฆาตกรรมลอบสังหารต่างๆในเรื่องนี้ อาจจะไม่ได้รุนแรง แต่ค่อนข้างสะเทือนอารมณ์เวลาที่เกิดขึ้นในแต่ละซีนและด้วยความที่หนังให้เราได้ทำความรู้จักกับปูมหลังของตัวละครที่ถูกฆ่าและฝั่งที่มาฆ่านั้นทำเพื่ออะไร คนดูจะยิ่งหดหู่และอนาถใจมากๆ ค่อนข้างออกมาได้ดี แม้จะไม่ได้ระทึกจนต้องลุ้น แต่เชื่อเถอะว่ามันค่อนข้างจุกอกเอาเรื่อง
**ข้อแนะนำสำหรับคนที่อยากจะดู KILLERS OF THE FLOWER MOON**
ขอบอกก่อนเลยว่านี้คือภาพยนตร์ที่ค่อนข้างคัดคนที่จะดูระดับนึงเลยเพราะด้วยความที่หนังมีความความ ถึง 3 ชั่วโมง 25 นาที และการดำเนินแบบเรื่อยๆไม่มีจังหวะกราฟขึ้นเร่งอารมณ์ความสนุก อาจจะต้องเป็นคนที่ชอบดูงานสไตล์นี้จริงๆ หรือเป็นคอแฟนขอผู้กำกับมาร์ตินอยู่แล้ว แต่ถ้าในแง่ของความเป็นภาพยนตร์ที่ต้องดูในโรงภาพยนตร์ นี้ก็ยังเป็นเรื่องที่ควรจะดูในโรงเพราะเราจะไม่มีประสบการณ์แบบนี้ในการดูสตรีมมิ่งแน่นอน
