ย้ายงานแล้วไง? ทำความเข้าใจ ‘คนรุ่นใหม่ย้ายงานบ่อย’ ก่อนจะผันตัวเป็น Job Hopper

อายุเท่าไร? เคยทำงานที่ไหนมาบ้าง? 

คำถามเรียบง่ายที่มักเจอในวัยทำงาน เป็นคำถามที่อาจบอกได้ว่าเราเป็น ‘Job Hopper’ ถ้าจำนวนบริษัทที่เคยทำงานเยอะสวนทางกับอายุที่ยังน้อย 

เป็นที่พูดถึงมาระยะหนึ่งว่าสาเหตุที่คนรุ่นใหม่ย้ายงานบ่อย ไม่ได้ตื้นเขินแค่เพราะ ‘ไม่อดทน’ แต่เป็นเพราะพวกเขาให้ค่ากับ Work-Life Balance เพื่อไม่ให้ทำงานจนสติแตกไปเสียก่อน อีกเรื่องคือความรักในองค์กรที่คนรุ่นใหม่ไม่อินเท่าคนยุค เบบี้บูมเมอร์ (คนที่เกิดตั้งแต่ปี 1946-1964) 

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าชีวิตการทำงานของคนยุคเบบี้บูมเมอร์จะไร้ความสมดุลหรือน่าหดหู่อะไรขนาดนั้น เพราะสุดท้ายมันคือความสุขที่คนยุคก่อนได้จากการทำงานระยะยาวในองค์กรเดิม และพวกเขาก็ไม่ได้ให้ค่ากับความท้าทายหรือการรู้จักคนใหม่ๆ มากเท่าคนเจน Z (คนที่เกิดตั้งแต่ปี 1997-2012) หรือมิลเลนเนียล (คนที่เกิดตั้งแต่ปี 1981-1996) 

จากผลสำรวจโดย CareerBuilder พบว่าคนเจน Z และ มิลเลนเนียล มีระยะเวลาทำงานเฉลี่ยต่อที่ไม่เกิน 3 ปี ขณะที่คนยุคเบบี้บูมเมอร์ มีระยะเวลาทำงานเฉลี่ยต่อที่ 8 ปี 3 เดือน 

แน่นอนว่าการย้ายงานมีทั้งสาเหตุจากความจำเป็น เช่น โดนปลดจากตำแหน่ง มีปัญหากับที่ทำงาน แต่การย้ายงานที่เราอยากเน้นคือการย้ายเมื่อรู้สึกว่า ‘งานนี้ไม่ใช่เรา’ อาจเป็นลักษณะงาน เงินเดือน หรือทักษะที่อยากพัฒนาก็ได้ 

สาเหตุที่ใครสักคนอยากย้ายงาน: 

• เพิ่มฐานเงินเดือนโดยไม่ต้องไต่ไปอย่างช้าๆ ในบริษัทเดิม 
• พัฒนาตัวเอง เรียนรู้ทักษะใหม่ในความรับผิดชอบที่ต่างออกไป 
• ขยายความกว้างขวางให้ตัวเองด้วยคอนเนกชันใหม่ๆ 
• สัมผัสวัฒนธรรมองค์กรรูปแบบอื่น 
• มีประวัติการทำงานที่หลากหลาย 

ทั้งนี้การย้ายงานบ่อยๆ ก็มีข้อควรระวัง: 

• ตำแหน่งใหม่ที่สูงขึ้นทำให้เครียดและกดดันมากกว่าเดิม 
• เรียนรู้ทักษะใหม่ตลอด แต่ไม่มีเวลาฝึกฝนทักษะใดทักษะหนึ่งจนเชี่ยวชาญ 
• บริษัทลังเลที่จะรับเข้าทำงานเพราะกลัวอยู่ได้ไม่นาน 
• กลายเป็นคนไม่อดทนจริงๆ เพราะชินกับการย้ายงานเมื่อไม่พอใจหรือมีปัญหาในที่ทำงาน 

...เราอาจเป็นคนเจน Z หรือมิลเลนเนียลคนหนึ่งที่ตรงกับคำครหาที่ว่า ‘คนรุ่นใหม่ย้ายงานบ่อย’ แต่ถ้าเราตระหนักถึงความเสี่ยง และชั่งน้ำหนักดูแล้วว่าย้ายงานดีกว่า การที่เราตัดสินใจบอกลางานเก่าก็เป็นสิทธิของเรา