ภายหลัง ‘พิธา ลิ้มเจริญรัตน์’ หัวหน้าพรรคก้าวไกล พ่ายโหวตนายกฯ ซึ่งพบว่า ‘เงื่อนไข’ ที่ทำให้ ‘พิธา’ ไปไม่ถึงฝัน คือเสียง ส.ว. ที่ไม่ถึง 64 เสียง แต่ได้ไปเพียง 13 เสียงเท่านั้น โดยพบว่า ส.ส. ส่วนใหญ่ ‘งดออกเสียง-ไม่เห็นชอบ’ และ ส.ว. บางส่วน ‘ลาประชุม-ไม่ขานชื่อ’ ทำให้ ‘พรรคก้าวไกล’ เล่นเกม ‘ดัดหลัง ส.ว.’ โดยการปัดฝุ่นยื่นแก้ รธน. มาตรา 272 ปิดสวิตช์ ส.ว. ไม่ให้ ส.ว. มีอำนาจโหวตนายกฯ
แต่ ‘ก้าวไกล’ ก็ต้องเผชิญกับ 3 ด่านหฤโหด เงื่อนไขการแก้ รธน. ที่ต้องได้เสียงจากทั้ง 2 สภาฯ ครึ่งหนึ่ง คือ 376 เสียงเป็นอย่างน้อย, ต้องได้เสียง ส.ว. 1 ใน 3 หรือ 84 เสียง เป็นอย่างน้อย และต้องได้รับเสียงจาก ส.ส. ฝ่ายค้าน ร้อยละ 20 เป็นอย่างน้อย
ซึ่งในขณะนี้ยังอยู่ในช่วง ‘รัฐบาลรักษาการ’ ที่ยังไม่มี ‘รัฐบาล-ฝ่ายค้าน’ ชัดเจน ทำให้ยังไม่ ‘เข้าเงื่อนไข’ ที่จะทำการแก้ รธน. ได้ อีกทั้งยากที่จะฝ่าด่าน ส.ว. เพราะ ส.ว. ก็อ้างไปแล้วว่าที่ ‘งดออกเสียง’ ไปก็เพราะ ‘ปิดสวิตช์ตัวเอง’ ไปในตัวแล้ว
สถานการณ์เช่นนี้เปรียบเป็น ‘เงื่อนไขใหม่’ ที่ซีก ‘ก้าวไกล’ สร้างขึ้นมา นอกเหนือจากเรื่องแก้ไข ม.112 ที่ซีก ส.ว. ไม่เอาด้วย ดังนั้นหาก ‘ก้าวไกล’ จะเสนอชื่อ ‘พิธา’ ขึ้นมาอีก ก็ยากจะฝ่าด่าน ส.ว. ไปได้ เป็นสถานการณ์ที่ ‘ผลัก’ ไปให้ ‘เพื่อไทย’ ต้องเดินเกมรุกขึ้นมา ในการเป็น ‘แกนนำจัดตั้งรัฐบาล’ ชิงเสนอชื่อแคนดิเดตนายกฯ ขึ้นมาโหวตแทน
แน่นอนว่าฝั่ง ส.ว. อาจมี ‘เงื่อนไขใหม่’ เช่นกัน ในลักษณะทำนองว่า “มีก้าวไกล ไม่มีเรา” โดย ‘หาเหตุอ้าง’ ไม่เอาพรรคก้าวไกล จุดนี้เองทำให้ ‘ก้าวไกล’ ก็ไม่ลดเพดานเรื่อง ม.112 แน่นอน มาพร้อมการที่ ‘ปิยบุตร แสงกนกกุล’ เลขาธิการคณะก้าวหน้า ออกมา ‘ส่งสัญญาณ’ ให้ ‘ก้าวไกล’ ไปเป็น ‘ผู้นำฝ่ายค้าน’ เพื่อผลักดันแก้ ม.272 เพื่อประจานปัญหาต่างๆ ภูมิใจในการเป็น ‘แกะดำ’ ในการเมือง
จุดนี้เองทำให้ ‘เพื่อไทย’ ก็ขยับขึ้นมาเป็น ‘แกนนำจัดตั้งรัฐบาล’ ที่จะไม่มี ‘พรรคก้าวไกล’ ร่วมด้วยอีกต่อไป ดังนั้นจะต้องไปจับมือกับขั้ว ‘รัฐบาลเดิม’ นั่นคือสูตร ‘เพื่อไทย-ภูมิใจไทย-พลังประชารัฐ’ กลายเป็น ‘รัฐบาลข้ามขั้ว’ เพื่อเป็น ‘รบ.เสียงข้างมาก’ และฝ่าด่าน 250 ส.ว. ไปได้ บน ‘เงื่อนไข’ ที่แต่ละฝ่ายสร้างขึ้นใหม่ ดังนั้นการที่ ‘ก้าวไกล’ เสนอแก้ ม.272 จึงเปรียบเป็น ‘ใบหย่า’ ระหว่าง ‘เพื่อไทย-ก้าวไกล’ และจะเป็นสิ่งที่ ‘รัดคอเพื่อไทย’ ในอนาคตด้วย หากมีการนำขึ้นมาพิจารณาในสภาฯ ในเวลานั้น ‘เพื่อไทย’ จะมีท่าทีอย่างไร เพราะเป็น ‘รัฐบาลข้ามขั้ว’ หรือจะเล่นบท ‘ตีมึน-ทำหล่อ’ แบบเนียนๆ ไป
ส่วนใครจะเป็น ‘แคนดิเดตนายกฯ’ นั้น กระแสข่าวจาก ‘วงอำนาจ’ เทน้ำหนักไปที่ ‘แพทองธาร ชินวัตร’ จากพรรคเพื่อไทย กับ ‘บิ๊กป้อม’ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จากพรรคพลังประชารัฐ ภายใต้อีก ‘เงื่อนไข’ ที่ถูกกำหนดไว้ตั้งแต่ต้น คือการนำ ‘ทักษิณ ชินวัตร’ กลับไทย ที่เบื้องต้นจะเป็นช่วงต้นเดือน ส.ค.66 หลังได้ ‘นายกฯ-รัฐบาลใหม่’ เรียบร้อยแล้ว เรียกว่าแต่ละฝ่ายต่างมี ‘เดิมพันของตัวเอง’ ที่ต้องต่อรองให้ถึงที่สุด
แต่ ‘ก้าวไกล’ ก็ต้องเผชิญกับ 3 ด่านหฤโหด เงื่อนไขการแก้ รธน. ที่ต้องได้เสียงจากทั้ง 2 สภาฯ ครึ่งหนึ่ง คือ 376 เสียงเป็นอย่างน้อย, ต้องได้เสียง ส.ว. 1 ใน 3 หรือ 84 เสียง เป็นอย่างน้อย และต้องได้รับเสียงจาก ส.ส. ฝ่ายค้าน ร้อยละ 20 เป็นอย่างน้อย
ซึ่งในขณะนี้ยังอยู่ในช่วง ‘รัฐบาลรักษาการ’ ที่ยังไม่มี ‘รัฐบาล-ฝ่ายค้าน’ ชัดเจน ทำให้ยังไม่ ‘เข้าเงื่อนไข’ ที่จะทำการแก้ รธน. ได้ อีกทั้งยากที่จะฝ่าด่าน ส.ว. เพราะ ส.ว. ก็อ้างไปแล้วว่าที่ ‘งดออกเสียง’ ไปก็เพราะ ‘ปิดสวิตช์ตัวเอง’ ไปในตัวแล้ว
สถานการณ์เช่นนี้เปรียบเป็น ‘เงื่อนไขใหม่’ ที่ซีก ‘ก้าวไกล’ สร้างขึ้นมา นอกเหนือจากเรื่องแก้ไข ม.112 ที่ซีก ส.ว. ไม่เอาด้วย ดังนั้นหาก ‘ก้าวไกล’ จะเสนอชื่อ ‘พิธา’ ขึ้นมาอีก ก็ยากจะฝ่าด่าน ส.ว. ไปได้ เป็นสถานการณ์ที่ ‘ผลัก’ ไปให้ ‘เพื่อไทย’ ต้องเดินเกมรุกขึ้นมา ในการเป็น ‘แกนนำจัดตั้งรัฐบาล’ ชิงเสนอชื่อแคนดิเดตนายกฯ ขึ้นมาโหวตแทน
แน่นอนว่าฝั่ง ส.ว. อาจมี ‘เงื่อนไขใหม่’ เช่นกัน ในลักษณะทำนองว่า “มีก้าวไกล ไม่มีเรา” โดย ‘หาเหตุอ้าง’ ไม่เอาพรรคก้าวไกล จุดนี้เองทำให้ ‘ก้าวไกล’ ก็ไม่ลดเพดานเรื่อง ม.112 แน่นอน มาพร้อมการที่ ‘ปิยบุตร แสงกนกกุล’ เลขาธิการคณะก้าวหน้า ออกมา ‘ส่งสัญญาณ’ ให้ ‘ก้าวไกล’ ไปเป็น ‘ผู้นำฝ่ายค้าน’ เพื่อผลักดันแก้ ม.272 เพื่อประจานปัญหาต่างๆ ภูมิใจในการเป็น ‘แกะดำ’ ในการเมือง
จุดนี้เองทำให้ ‘เพื่อไทย’ ก็ขยับขึ้นมาเป็น ‘แกนนำจัดตั้งรัฐบาล’ ที่จะไม่มี ‘พรรคก้าวไกล’ ร่วมด้วยอีกต่อไป ดังนั้นจะต้องไปจับมือกับขั้ว ‘รัฐบาลเดิม’ นั่นคือสูตร ‘เพื่อไทย-ภูมิใจไทย-พลังประชารัฐ’ กลายเป็น ‘รัฐบาลข้ามขั้ว’ เพื่อเป็น ‘รบ.เสียงข้างมาก’ และฝ่าด่าน 250 ส.ว. ไปได้ บน ‘เงื่อนไข’ ที่แต่ละฝ่ายสร้างขึ้นใหม่ ดังนั้นการที่ ‘ก้าวไกล’ เสนอแก้ ม.272 จึงเปรียบเป็น ‘ใบหย่า’ ระหว่าง ‘เพื่อไทย-ก้าวไกล’ และจะเป็นสิ่งที่ ‘รัดคอเพื่อไทย’ ในอนาคตด้วย หากมีการนำขึ้นมาพิจารณาในสภาฯ ในเวลานั้น ‘เพื่อไทย’ จะมีท่าทีอย่างไร เพราะเป็น ‘รัฐบาลข้ามขั้ว’ หรือจะเล่นบท ‘ตีมึน-ทำหล่อ’ แบบเนียนๆ ไป
ส่วนใครจะเป็น ‘แคนดิเดตนายกฯ’ นั้น กระแสข่าวจาก ‘วงอำนาจ’ เทน้ำหนักไปที่ ‘แพทองธาร ชินวัตร’ จากพรรคเพื่อไทย กับ ‘บิ๊กป้อม’ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จากพรรคพลังประชารัฐ ภายใต้อีก ‘เงื่อนไข’ ที่ถูกกำหนดไว้ตั้งแต่ต้น คือการนำ ‘ทักษิณ ชินวัตร’ กลับไทย ที่เบื้องต้นจะเป็นช่วงต้นเดือน ส.ค.66 หลังได้ ‘นายกฯ-รัฐบาลใหม่’ เรียบร้อยแล้ว เรียกว่าแต่ละฝ่ายต่างมี ‘เดิมพันของตัวเอง’ ที่ต้องต่อรองให้ถึงที่สุด
