ถ้าคุณเข้านอนหลังตีหนึ่ง คุณอาจมีความเสี่ยงมากขึ้นที่จะมีปัญหาสุขภาพจิต ไม่ว่าคุณจะเป็นประเภทคนตื่นเช้า หรือเป็นนกฮูกที่นอนดึกก็ตาม นี่เป็นการสรุปจากการศึกษาเชิงสังเกตจาก Imperial College London ในสหราชอาณาจักร
การศึกษานี้พบว่าผู้คนที่เข้านอนก่อนตีหนึ่งโดยทั่วไปแล้วมีสุขภาพจิตดีกว่า ซึ่งมีรายงานน้อยมากที่มีความผิดปกติของสุขภาพจิต พฤติกรรม และภาวะบกพร่องทางสติปัญญา ภาวะซึมเศร้า และโรควิตกกังวลทั่วไป
นักวิจัยด้านการนอนหลับได้ให้ความสนใจมาเป็นเวลาหลายปี เกี่ยวกับกรอบความคิดของ นาฬิกาชีวิต ซึ่งหมายความว่า ความพึงพอใจของแต่ละคนต่อช่วงเวลา 24 ชั่วโมงในแต่ละวัน ว่าชอบที่จะตื่นและนอนเวลาไหน
บางคนดูเหมือนว่าชอบที่จะตื่นเช้าและนอนเร็วมากกว่า ขณะที่บางคนชอบที่จะตื่นสายหรือเข้านอนดึกมากกว่า
การค้นพบที่น่าประหลาดใจของการศึกษานี้ก็คือคนที่อยู่กลางคืน (evening people) เข้านอนหลังตีหนึ่ง ซึ่งอยู่ในแนวเดียวกับนาฬิกาชีวิตของพวกเขา พวกเขาประสบกับสุขภาพจิตที่แย่ที่สุด ส่วนกลุ่มที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีปัญหาสุขภาพจิตเล็กน้อย คือคนตื่นเช้า (morning people) ที่เข้านอนก่อนตีหนึ่ง
นักวิจัยวิเคราะห์ข้อมูลของผู้ใหญ่ที่อาศัยในชุมชน จาก UK Biobank ทั้งหมด 73,888 คน ซึ่ง 56% เป็นผู้หญิง อายุเฉลี่ยของผู้เข้าร่วมคือ 63.5 ปี และโดยเฉลี่ยพวกเขานอนหลับ 7 ชั่วโมงทุกวัน
การศึกษานี้เผยแพร่ในวารสาร Psychiatry Research
การนอนส่งผลต่อสุขภาพจิตอย่างไร
เจมี เซตเซอร์ ผู้เขียนการศึกษาอาวุโส ศาสตราจารย์ด้านการนอนและจิตเวช แห่งมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด แนะถึงทฤษฎีที่อ้างอิงได้ เรียกว่า ‘ความคิดจิตใจหลังเที่ยงคืน’ (The Mind After Midnight) ซึ่งอธิบายว่าสมองทำงานต่างออกไปในช่วงเวลาดึก ซึ่งส่งผลกระทบต่อสุขภาพจิต
ช่วงเวลากลางคืนสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของพฤติกรรมที่หุนหันพลันแล่นและไม่พึงประสงค์ จากการสังเกตมีข้อมูลพบ สี่พฤติกรรม ได้แก่ การฆ่าตัวตายและทำร้ายตัวเอง อาชญากรรมรุนแรง การใช้แอลกอฮอล์และสารเสพติด และการกินอาหารไม่มีประโยชน์
ทฤษฎีนี้ได้รับการสนับสนุนทางวิทยาศาสตร์การนอน กล่าวโดย ซารา วอง จากห้องปฏิบัติการ Franks-Wisden แห่ง Imperial College London ซึ่งไม่เกี่ยวข้องในงานวิจัยนี้
วอง เน้นว่าการนอนดึกในโลกสมัยใหม่มักส่งผลต่อระยะเวลาการนอนที่จำกัด เธอกล่าวว่า “การนอนดึกส่งผลโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การนอนหลับที่ ‘ตาขยับเร็ว’ ซึ่งค่อยๆเกิดขึ้นแล้วเพิ่มมากที่สุดในช่วงครึ่งหลังของกลางคืน”
“การนอนหลับที่ตาขยับเร็วมีความเกี่ยวข้องอย่างมากกับการควบคุมอารมณ์ เมื่อการนอนหลับที่ตาขยับเร็วเกิดการเปลี่ยนแปลงดูเหมือนว่าจะเป็นปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดโรคทางระบบจิตประสาท เช่น ซึมเศร้า โรควิตกกังวลทั่วไป”
วอง กล่าว
บทบาทที่แท้จริงของตาขยับเร็วยังไม่แน่ชัดทั้งหมด แต่วองรายงานว่ามันมีความเชื่อมโยงกับการกระตุ้นคอร์ติซอล (ฮอร์โมนเกี่ยวกับความเครียด) ซึ่งสามารถนำไปสู่การทำงานที่ผิดปกติของภาวะรู้คิดและเป็นไปได้ที่จะเกิดกระบวนการทำลายเซลล์ตัวเองหรือเซลล์เป็นพิษ ซึ่งทำให้เกิดการสร้างขยะในสมอง