** มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรุนแรง **
พวกเขาเดินโซซัดโซเซท่ามกลางความมืดมิดของ ‘อุโมงค์’ ที่ถูกขุดอย่างลวกๆ ใต้กาซาซิตี้ ด้วยความคิดที่วนอยู่ในหัวตลอดเวลาว่า ‘เขาจะมีโอกาสได้เห็นหน้าคนที่เขารักอีกไหม?’
เด็ก คนชรา และผู้หญิงถูกนำตัวไปใช้เป็น ‘หมาก’ เพื่อยุติสงครามระหว่างอิสราเอลและกลุ่มฮามาส ที่เริ่มต้นขึ้นในวันที่ 7 ตุลาคมที่ผ่านมา นับเป็นเวลากว่าหลายสัปดาห์ที่พวกเขาต้องทนทุกข์ อดอยาก ถูกทุบตี วางยา และถูกข่มขู่จากกลุ่มฮามาส
ในข้อตกลงหยุดยิงเป็นเวลา 4 วันระหว่าง 2 ฝ่าย ได้มีการแลกเปลี่ยนตัวประกันจากกลุ่มฮามาสและกลุ่มนักโทษชาวปาเลสไตน์กว่า 150 คน จากเรือนจำอิสราเอล และอนุญาตให้มีรถบรรทุกช่วยเหลืออย่างน้อย 200 คันเข้าไปในพื้นที่ฉนวนกาซา กลุ่มฮามาสให้คำมั่นว่าจะปล่อยตัวตัวประกันอย่างน้อย 50 คน ที่ถูกคุมตัวไว้ตั้งแต่เริ่มการโจมตี
อย่างไรก็ตาม ข้อตกลงดังกล่าวเป็นเพียงพันธะสัญญาช่วงสั้นๆ เท่านั้น ซึ่งทั้ง 2 ฝ่ายสามารถตกลงขยายเวลาแลกเปลี่ยนตัวประกันต่อไปได้ กระทั่งกลุ่มฮามาสได้ร่วมข้อตกลงดังกล่าวและปล่อยตัวตัวประกันแล้ว 105 คน ในช่วงสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา
อิสราเอลและกลุ่มฮามาสกลับมาสู้รบกันอีกครั้งหลังจากที่หมดระยะข้อตกลงหยุดยิง ขณะที่ในอุโมงค์ที่มืดมิดใต้กาซา ยังมีอีกมากกว่า 100 ชีวิตที่รอคอยความช่วยเหลืออย่างหวาดกลัว
คำบอกเล่าจากปากตัวประกันถึงประสบการณ์ที่พวกเขาต้องประสบในอุโมงค์ไม่สามารถบรรเทาความกลัวนี้ได้เลย เมื่อเหล่าญาติๆ และตัวประกันที่เพิ่งได้รับการปล่อยตัวเริ่มเปิดเผยเรื่องราวในมุมของพวกเขาให้ชาวโลกได้รับรู้ว่า ที่ผ่านมากลุ่มฮามาสปฏิบัติต่อพวกเขา ‘เลวร้าย’ เพียงใด
ยากิล และออร์ ยาคอฟ ซึ่งมีอายุ 12 และ 16 ปี (ตามลำดับ) ถูกปล่อยตัวเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา หลังจากถูกจับพร้อมกับยาอีร์ ยาคอฟ พ่อของพวกเขา โดยยานิฟ ลุงของพวกเขาเล่าว่า เด็กทั้ง 2 คน ถูกตีตราเพื่อให้แน่ใจว่าจะสามารถระบุตัวตนได้หากพวกเขาหลบหนี โดยวิธีการตีตราของกลุ่มฮามาสคือการนำขาเด็กไปแนบกับท่อรถจักรยานยนต์ให้เป็นรอย เพื่อให้เป็นเหมือนเครื่องหมายในกรณีที่หลบหนีและจะได้ตามหาพวกเขาได้
ขณะที่ มีอา สเคม เด็กสาววัย 21 ปี ที่ถูกจับไปเป็นตัวประกันจากงานเทศกาลดนตรี Nova ซึ่งป้าของเธอได้เปิดเผยว่ากลุ่มฮามาสให้สัตวแพทย์ผ่าตัดมือที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการยิงเมื่อวันที่ 7 ต.ค. ป้าของเธอเล่าว่า เธอไม่ได้บอกอะไรกับครอบครัว (ถึงสิ่งที่เธอเจอ) มากนัก แต่เราก็เห็นว่ามันเป็นเรื่องยากเย็นมากสำหรับเธอเช่นกัน
ไม่เป็นที่ชัดเจนว่ากลุ่มฮามาสกำลังขาดแคลนทรัพยากรต่างๆ เป็นเรื่องจริงหรือไม่ ถึงเป็นสาเหตุให้พวกเขายอมอ่อนลง และทำข้อตกลงแลกเปลี่ยนตัวประกัน แต่เหล่าผู้รอดชีวิตเปิดเผยว่าพวกเขาได้กินอาหารเพียงเล็กๆ น้อยๆ นานหลายสัปดาห์ในช่วงที่พวกเขาถูกคุมตัว
ป้าของเด็กหญิงเชื้อสายอเมริกัน-อิสราเอลวัย 4 ขวบ ที่เพิ่งถูกปล่อยตัวออกมาว่า หลานของเธอต้องแบ่งขนมปังชิ้นเดียวกับตัวประกันคนอื่นๆ อีก 4 คนในทุกๆ วัน และไม่ได้อาบน้ำเลยเป็นเวลากว่า 50 วัน ทำให้เด็กหญิงคนนี้มีเหาจำนวนมาก และต้องตัดผมสั้น
แม้ว่าตัวประกันจะถูกจำกัดน้ำ และอาหาร กลุ่มฮามาสก็ยังบังคับให้พวกเขาแสดงโฆษณาชวนเชื่อหลายๆ อย่างที่พอจะเป็นประโยชน์ต่อภาพลักษณ์กลุ่มฮามาสได้
มีรายงานว่า แดเนียล อโลนี ซึ่งถูกจับตัวไปพร้อมกับลูกสาววัย 6 ขวบ เขียนจดหมายที่ถูกเผยแพร่โดยกลุ่มฮามาส ซึ่งเนื้อหาสื่อว่า ลูกสาวเธอสบายดี และได้รับการปฏิบัติอย่างดี พร้อมทั้งยกย่องกลุ่มฮามาสต่อความดีที่มีต่อลูกสาวเธอ
‘เด็กๆ ไม่ควรติดคุก แต่ต้องขอบคุณคนใจดีที่เราได้พบตลอดทาง.. ลูกสาวของฉันคิดว่าตัวเองเป็นราชินีในฉนวนกาซา’ จดหมายระบุ ซึ่งไม่เป็นที่ชัดเจนว่าแดเนียลเขียนด้วยเจตจำนงค์ของเธอเองจริงๆ หรือไม่ หรือว่าถูกบังคับให้เขียน ขณะที่ครอบครัวของเธอโต้ตอบจดหมายดังกล่าวอย่างรวดเร็ว และบอกว่ามันเป็นเพียงโฆษณาชวนเชื่อจากกลุ่มฮามาส ซึ่งแดเนียลให้สัมภาษณ์ในภายหลังว่า ‘ลูกสาวของเธอมองเห็นสิ่งที่เด็กในวัยนี้หรือในวัยใดก็ตามไม่ควรเห็น’
‘มันเป็นหนังสยองขวัญ’
พ่อแม่ของตัวประกันคนอื่นๆ เห็นด้วยกับแดเนียลว่าเด็กๆ ไม่ควรตกอยู่ภายใต้ความน่าสะพรึงกลัวใฉนวนกาซา
โธมัส แฮนด์ พ่อของเอมิลี เด็กวัยอายุ 9 ปีที่ถูกกลุ่มฮามาสจับไว้ ทำให้โลกตะลึงเมื่อเขากล่าวว่า ‘เขาดีใจที่ลูกสาวของเขาเสียชีวิต และไม่ได้อยู่ในเงื้อมมือของกลุ่มก่อการร้าย’ แต่คำพูดนี้ก็เปลี่ยนโลกของเขาไปเมื่อเจ้าหน้าที่อิสราเอลบอกว่า ‘เธอยังมีชีวิตอยู่’
เอมิลีและโรเตม โชชานี เพื่อนของเธอ วัย 13 ปี ถูกเลี้ยงไว้เหนือพื้นดินในบ้านทางตอนเหนือของฉนวนกาซา ซึ่งค่อนข้างหรูหรา แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยชดเชยความน่าสะพรึงกลัวที่เกิดขึ้นที่คิบบุตซ์ ซึ่งเป็นสถานที่เกิดเหตุสังหารหมู่ที่เลวร้ายที่สุด
การสู้รบระหว่างอิสราเอลและฮามาสกลับมาดำเนินต่อไปอีกครั้ง หลังจากการหยุดยิงนานหนึ่งสัปดาห์ แม้ว่าจะมีตัวประกันมากกว่า 130 คนที่ถูกคุมขังอยู่ในฉนวนกาซาแบบยังไม่ทราบชะตากรรมก็ตาม
